Het ‘half maantje-project’ maakte De Ammoniet bewust van de kwetsbaarheid van de resterende persen en materialen. Bovendien bleek hem later uit signalen vanuit het bestuur van de ‘Stichting Drukwerk in de Marge’ (DidM) dat het aantal betalende contribuanten terugliep en zelfs onder de 400 zakte (verslag dagelijks bestuur van 21-10-1998). Hij besloot zich daarom in te zetten om ‘het kunnen blijven drukken in de toekomst’ voor margedrukkers te waarborgen.

Informatie over het aantal actieve margedrukkers en de staat van hun persen en materialen ontbrak. De Ammoniet richtte een ‘Contactgroep Techniek’ op en organiseerde een inventarisatie binnen DidM. Doel was inzicht verwerven in het aantal margedrukkers, het aantal persen, de staat waarin die verkeerden en het achterhalen van beschikbare technische informatie.

Deze eerste inventarisatie gaf zicht op 73 margedrukkers die met elkaar beschikten over 150 drukpersen. Het verslag Tot de laatste bout verspreidde De Ammoniet onder de deelnemers van de inventarisatie.