De praktijk van de plaatsing van een wachtletter vond zijn oorsprong in de handschriftperiode, ver vóór de uitvinding van de boekdrukkunst door Johannes Gutenberg (1455). Wanneer de tekst van een handschrift voltooid was, kon de opdrachtgever zijn handschrift bij gespecialiseerde ateliers van miniaturen en andere versieringen laten voorzien. Toepassing van grote, versierde initialen was functioneel: de grootte en kleur ervan hadden betekenis in de structuur van de tekst. Zij functioneerden als een soort ‘verkeersbord’ voor de lezer. Daarom pasten de drukkers deze praktijk eveneens toe.

In dit tweede voorbeeld heeft een gedrukt sierinitiaal de plaats van de wachtletter ingenomen. Het is een open initiaal (behorend bij de ‘Hollandsche Mediaeval’ van Sj. H. de Roos, uitgebracht door de Lettergieterij “Amsterdam” vanaf 1912). De boekvercierder schilderde vroeger gewoon over de wachtletter heen, maar vanwege het open karakter van deze initiaal heeft de drukker hier de wachtletter weggelaten.