Vanaf begin jaren tachtig bezocht Bert van Selm met groepen studenten boekwetenschap de werkplaats van De Ammoniet. Van Selm wilde de snel verdwijnende praktijk van de typografie tonen en zo meer begrip bieden voor wat hij doceerde. Na zijn overlijden in 1991 namen collega’s uit Leiden dit over. Ook volgden groepen van andere universiteiten (Amsterdam, Utrecht en Nijmegen).

In Amsterdam en Leiden oriënteerde De Ammoniet zich op zijn beurt ‘á la carte’ in (werk)colleges boekwetenschap. Dat leidde geregeld tot een demonstratiedruk zoals bijvoorbeeld Dit Bevat. Deze druk diende als praktijkvoorbeeld bij het werkcollege 'Historische Typografische Vormgeving' van Frans A. Janssen (UvA). De vormgeving volgt hier Henri (I) Estienne. Er zijn twee versies: een met ‘wachtletter’ (oplage ca. 25) en een met kapitaal (ca. 100) die uitgedeeld werden. Beide varianten zijn afgebeeld. (Bibl. 1.38; klik en ga naar p. 115)